Skontaktuj się z nami, jeżeli chcesz tworzyć z nami ciekawą stronę o uwodzeniu, miłości i życiu w zwiąku. Czekamy na wszystkie pomysły, sugestie i uwagi. Napisz do nas na adres: sparowani@sparowani.net
Przyjaźń, to uczucie, którego doświadczamy bardzo wcześnie w naszym życiu. Obok miłości, jest najczęściej wymienianą wartością, bez której człowiek nie może być szczęśliwy.
Przyjaźń, choć często o tym zapominamy, odgrywa też dużą rolę w związkach opartych na miłości. Partnerzy, którzy widzą w sobie nie tylko kochanków, ale też przyjaciół, z reguły podkreślają dojrzałość i stabilność swojego związku.
Czym jest przyjaźń?
Zanim zastanowimy się nad tym, czy przyjaźń naprawdę jest potrzebna w zwiąkach, ustalmy w ogóle, o czym jest mowa. Nie chodzi tu oczywiście o naukową definicję przyjaźni, ale o ogólne wyjaśnienie tego pojęcia.
Z reguły przyjaźń rozumiemy instynktownie. Po prostu, wiemy, że daną osobę możemy z czystym sumieniem nazwać przyjacielem. Żeby nie było zbyt prosto, każdy z nas trochę inaczej rozumie ideę przyjaźni.
Niektórzy mają tendencję do nazywania przyjacielem każdego znajomego - czy to z powodu własnej otwartości, czy chęci otaczania się ludźmi. Taką przyjaźń warto wziąć w cudzysłów, bo czy np. znajomi ze studiów po paru piwach od razu stają się naszymi prawdziwymi przyjaciółmi? Czy możemy na nich liczyć w trudnych chwilach, czy możemy się im wyżalić, porozmawiać o wszystkim?
Przysłowie mówi, że prawdziwych przyjaciół poznajemy w biedzie. I rzeczywiście, osoby, które raczej wolą ograniczyć się do wąskiego grona przyjaciół, zawsze podkreślają znaczenie tej starej prawdy. Ktoś, na kogo nie można liczyć w trudnych chwilach po prostu nie jest przyjacielem i już.
Warto przy tym zaznaczyć, że przyjaźń to nie tylko wsparcie i wspólne przeżywanie trudnych chwil. Z przyjacielem powinniśmy także, a może przede wszystkim, cieszyć się dobrymi momentami w naszym życiu. Człowiek, który służy tylko i wyłącznie do tego, żeby mu się wyżalić, to być może prawdziwy przyjaciel... ale też ofiara emocjonalnej przemocy. Nie wykorzystujmy w ten sposób ludzi - prędzej czy później każdy odwróci się od takiego pasożytniczego układu.
Zapamiętajmy, że przyjaźń to układ dwustronny. Aby była trwała, w zamian za to, co otrzymujemy, musimy coś dać drugiemu człowiekowi. Nie wyklucza to oczywiście bezinteresowności. Nie oczekujemy przecież, tak jak w handlu, zapłaty za towar. Liczymy raczej na to, że w razie potrzeby, będziemy mogli zarówno pomóc, jak i udzielić pomocy.
Ale wróćmy do podstwowego pytania. Czy przyjaźń jest potrzebna w związku? Czy bez niej poważny związek może istnieć?
Wydaje się, że do pewnego stopnia partnerzy w związku muszą być przyjaciółmi. Każdy trwały związek opiera się m.in. właśnie na tym, na czym opiera się dobra przyjaźń. Mowa o bezpośredniej komunikacji i zaufaniu (możemy mówić sobie wszystko, bez skrępowania), o wzajemnym wsparciu, o wspólnym spędzaniu czasu, o dzieleniu się radościami i smutkami.
Zdarza się jednak, że w związku pozostaje pewien margines luzu, pewien dystans, który utrzymuje się między partnerami w pewnych sprawach. O ile nie są to kluczowe kwestie (np. intymność), nie musi to być zły znak.
Czasami jest po prostu tak, że w związku spełniamy wzajemnie swoje określone potrzeby, ale nie jesteśmy w stanie spełnić ich wszystkich. Dlatego też poza swoimi chłopakami/dziewczynami, mężami/żonami, zwykle posiadamy też dobrych przyjaciół, z którymi chcemy utrzymywać kontakt.
Pamiętajmy zatem, że przyjaźń w związku to dobra sprawa, ale nie musi to być przyjaźń absolutna, w 100% absorbująca i wykluczająca inne przyjaźnie. Taka w związku ma być miłość. Przyjaciół możemy za to mieć wielu - gdyby był nim tylko nasz partner, mogłoby się zrobić zbyt "ciasno". Nawet najbardziej zakochani w sobie ludzie potrzebują czasem od siebie odpocząć.
