Zemsta - czy naprawdę warto?

Mówi się, że prawdziwa zemsta jest słodka, że przynosi ulgę i satysfakcję, że pozwala wymierzyć sprawiedliwość. Niektórzy twierdzą, że odpowiednio zaplanowany i wykonany akt zemsty nie daje się porównać do niczego innego.

Czy tak jest w rzeczywistości? Czy poddawanie się temu uczuciu jest usprawiedliwione? Czy wolno nam mścić się na innych ludziach tylko dlatego, że w jakiś sposób nam zaszkodzili?

Dlaczego zemsta jest tak przyjemna?

POZNAJ TAJNIKI PODRYWU

Bez przesady można powiedzieć, że chęć zemsty jest naturalnym odruchem. Ktoś nam podpadł, zaszedł za skórę, więc trzeba go ukrać, doprowadzić do pionu.

Kiedy ogarnia nas żądza zemsty, przestajemy myśleć jasno, skupiamy się tylko na jednym celu - wymierzyć dość specyficznie rozumianą sprawiedliwość. Nie ma ona zbyt wiele wspólnego ze sprawiedliwością prawdziwą. Często przecież skala zemsty jest zupełnie niewspółmierna do tego, za co się mścimy.

Satysfakcja z zemsty najczęściej rzeczywiście ma miejsce. Choć to bardzo niskie uczucie, zwykle w tej sytuacji potrafimy cieszyć się z nieszczęścia drugiego człowieka.

Dlaczego nie warto się mścić?

Zwykle po krótkiej chwili zadowolenia z zemsty, przychodzi otrzeźwienie. Czasem żałujemy tego, co zrobiliśmy, czasem niekoniecznie, ale z reguły z upływem czasu pojawiają się wątpliwości - czy to miało sens, czy warto było? A przede wszystkim, znika poczucie satysfakcji.

Być może to oczywiste, ale dla formalności podkreślimy - prawie nigdy nie warto się mścić. Zemsta to zachowanie destrukcyjne, i to dla wszystkich stron. Mszcząc się, zyskujemy tylko chwilową ulgę. Potem pojawiają się kłopoty.

Oprócz wspomnianych już wyrzutów sumienia, pojawia się ryzyko rewanżu. Jaką mamy gwarancję, że osoba, której dopiekliśmy, nie bedzie chciała odpowiedzieć nam tym samym? Eskalacja konfliktu szkodzi zawsze obu stronom, a co gorsza, bardzo często trudno ją powstrzymać.

Jak się mścić, to z klasą

OWIŃ GO WOKÓŁ PALCA

Mimo wszystko, czasem jesteśmy postawieni w takiej sytuacji, że wypada coś zrobić. Nie chcemy w tym momencie podawać Wam przepisu na "dobrą zemstę", ale mamy świadomość, że w okreslonych sytuacjach człowiek musi jakoś odpowiedzieć na zadany mu ból.

Przy założeniu, że jesteśmy stroną naprawdę i obiektywnie poszkodowaną, możemy dopuścić się czegoś na kształt rewanżu i nie mieć z tego powodu wyrzutów sumienia. Lepiej nie uznawać tego jako zemsty, ale raczej jako dobrego wyjścia z trudnego położenia.

No dobrze, ale jak można się zemścić, nie mszcząc się? Najlepszą, a jednocześnie bezpieczną metodą jest wykonanie takiego ruchu, który uniemożliwi odpowiedź drugiej stronie. Powinno to być tzw. "ostatnie słowo", po którym nie padnie już żadna odpowiedź. Oczywiście, nie chodzi nam tu o żadne rozwiązania siłowe - wręcz przeciwnie. Najlepiej wycofać się w taki sposób, żeby jednocześnie dać do zrozumienia, kto wyszedł ze starcia zwycięsko.

Weźmy prosty przykład. Koleżanka z pracy od kilku tygodni zajmuje się obmawianiem nas za plecami. Rozpowszechnia paskudne plotki, knuje itd. Same świństwa. Co możemy zrobić? Naturalnym odruchem byłoby nawrzucanie jej, najlepiej przy wszystkich współpracownikach. Ale co to da? Głównie satysfakcję tej wstrętnej kobiecie. Przez taką reakcję uwiarygodnimy tylko jej plotki, damy się wciągnąć w tę grę i, co gorsza, zniżymy się do jej poziomu.

Czy nie dużo lepiej byłoby zakończyć sprawę głośnym, ale grzecznym i prostym stwierdzeniem, wygłoszonym oczywiście przy licznych świadkach: "Nie wiem, dlaczego opowiadasz o mnie te wszystkie historie, ale w ogóle mnie to nie interesuje. Tak samo jak nie interesują mnie twoje plotki na temat innych osób. Życzę miłej zabawy."

Zemsta na ex

Na koniec dwa zdania na temat zemsty w stosunku do naszych "byłych". Tak jak wspomnieliśmy wcześniej, nie warto. Jakiekolwiek numery wykręcone byłemu chłopakowi czy byłej dziewczynie, zawsze zaszkodzą obu stronom. Zrazicie do siebie znajomych, podzielicie ich. Nie ma to zupełnie sensu.

Kiedy nie można rozstać się w zgodzie, lepiej nie przenosić sporu na otoczenie. Niestety, każda zemsta najczęściej właśnie do tego prowadzi.

<<< powróć do strony głównej działu Udany związek